Monday 28 March 2016

Αγαπημένα προϊόντα Μαρτίου !!! March Favorites !



Γεια σας !! Το ξέρω έχω να γράψω πολλές μέρες ... με παρέσυρε το τριήμερο αλλά τώρα είμαι εδώ με ένα post που σκεφτόμουν αν έπρεπε να το γράψω . Είναι τα αγαπημένα προϊόντα του μήνα Μαρτίου. Είχα και έχω ενδοιασμούς για αυτό το θέμα γιατί είναι αρκετά υποκειμενικό και μπορεί στο τέλος να μην ενδιαφέρει και κανένα. Όμως προσωπικά μου αρέσει να βλέπω ή να διαβάζω τι αρέσει στις κοπέλες να χρησιμοποιούν όπως και τι προϊόντα τελείωσαν. Αν θέλετε πείτε μου στα σχόλια αν σας ενδιαφέρει να κάνω ένα τέτοιο post κάθε μήνα. Αλλά ας ξεκινήσουμε, αυτός ο μήνας ήταν ένας πολύ όμορφος μήνας για μένα γιατί ταξίδεψα και όχι απλά ταξίδεψα αλλά πήγα και στον ονειρεμένο μου προορισμό (εδώ είναι το post που είχα κάνει για το ταξίδι http://evaeatstheapple1994.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html ) . Δοκίμασα πολλά προϊόντα περιποίησης και καλλυντικά. Κάποια από αυτά έγιναν αγαπημένα και πάμε να τα δούμε .

Tuesday 22 March 2016

It's all about red ! Tα αγαπημένα μου κόκκινα κραγιόν .


Σήμερα θα μιλήσουμε για το must have και πολλές φορές signature κραγιόν  μιας γυναίκας  και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το κόκκινο. Μπορεί να σου αρέσουν πιο πολύ τα nude , τα ροζ ή όπως σε εμένα τα μπορντό και τα βυσσινή όμως ένα κόκκινο κραγιόν πρέπει να έχουμε ΟΛΕΣ! Βέβαια πρέπει να έχουμε εκείνη την απόχρωση που μας ταιριάζει καλύτερα. Μετά λοιπόν από αυτή την μικρή εισαγωγή πάμε να δούμε τα κόκκινα κραγιόν που έχω και να σας μιλήσω λίγο για το κάθε ένα. 
Το πρώτο κόκκινο κραγιόν που θα αναφέρω είναι ένα σχετικά οικονομικό προϊόν και είναι από τα liquid lipsticks των Sephora το Νο 1. Το συγκεκριμένο κραγιόν το αγαπώ γιατί είναι τελείως ματ (προσωπική προτίμηση στα κόκκινα κραγιόν να είναι ματ νομίζω δίνει ένα πιο pin -up και vintage ύφος  )  και πολύ μακράς διάρκειας. Απλώνεται πολύ ομοιόμορφα στα χείλη και έχει ένα έντονο ψυχρό με λίγους μπλε υποτόνους κόκκινο χρώμα . Πιστεύω ο,τι ταιριάζει σε όλες τις επιδερμίδες και για να μην ξεράνει τα χείλη σας η ματ υφή του προτείνω πριν την εφαρμογή ένα lip balm . 

Το δεύτερο είναι μια καινούρια μου ανακάλυψη που την είδα σε μία φίλη και τρελάθηκα . Είναι το liquid lipstick από την εταιρία Αnnie (νομίζω γαλλική) και την βρίσκετε στα Oggi. Είναι ένα έντονο κόκκινο που όταν το απλώσετε στα χείλη σας θα στεγνώσει ματ και θα μείνει εκεί για αρκετές ώρες. Βεβαία δεν έχει τόσο μεγάλη διάρκεια όσο των Sephora όμως για το  1 ,50 που στοιχίζει είναι κάτι παραπάνω από υπέροχο. Το μόνο μικρό ελάττωμα που έχω παρατηρήσει είναι πως δεν απλώνεται τόσο ομοιόμορφα με την πρώτη στρώση όμως με ένα δεύτερο πέρασμα και με ένα μολυβάκι χειλιών δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα . 

Λονδίνο - Sephora No1
Το τρίτο κραγιόν είναι το Ruby Woo. Ξέρω ο,τι σας έχω μιλήσει ξανά για αυτό το κραγιόν στο post με τα 5 Mac αλλά όπως και να το κάνουμε είναι ο βασιλιάς του κόκκινου και δεν θα μπορούσε να μην μπει σε αυτό το blog post . Όμως δεν θα επεκταθώ παραπάνω για την υφή, την διάρκεια κτλ γιατί θα σας αφήσω το link του blog post εδώ : http://evaeatstheapple1994.blogspot.gr/2016/03/5-mac.html

Το επόμενο είναι επίσης ένα κραγιόν της Μαc και μεγάλος ανταγωνιστής του Ruby Woo και είναι to Russian Red . Το συγκεκριμένο κόκκινο είναι λίγο πιο βαθύ από το Ruby Woo και είναι στη ματ σειρά της Mac οπότε δεν είναι τόσο ξηρό στα χείλη όσο το άλλο. Απλώνεται ομοιόμορφα , μένει στα χείλη αρκετές ώρες όχι όμως όσες to Ruby Woo και πιστεύω ο,τι και αυτό κολακεύει όλες τις επιδερμίδες .Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσες κοπέλες θέλουν ένα κόκκινο σαν το Ruby Woo αλλά όχι τόσο ξηρό στα χείλη 


Και τελευταίο άφησα ένα κόκκινο κραγιόν που δεν είναι τόσο βαθύ όσο τα υπόλοιπα που έχει αρκετά πορτοκαλί υποτόνους  και θεωρώ ο,τι κολακεύει τις πιο μαυρισμένες επιδερμίδες και είναι από την εταιρία Catrice . Η εταιρία Catrice είναι αδελφή εταιρία με την αγαπημένη μου essence αλλά με λίγο ακριβότερα προϊόντα . Το συγκεκριμένο κραγιόν είναι από μια limited edition που είχε βγάλει η Catrice και είναι η σειρά με τα κόκκινα (alluring reds ) ματ κραγιόν και είναι το Striking M-attidude. Είναι ματ αλλά απαλό και βελούδινο στα χείλη , δεν τα αφήνει ξηρά και σκασμένα και πιστεύω ο,τι θα το χαρώ από την άνοιξη και μετά . Μην πτοήστε που είναι limited edition γιατί μπορείτε να το βρείτε από εκεί που το πήρα και εγώ . Το πήρα από το Beauty az θα σας αφήσω ένα link εδώ : 

Αυτά ήταν τα κόκκινα κραγιόν που αγαπώ . Προσπάθησα να σας βάλω και διαφορετικές εταιρίες , διαφορετικές τιμές και πάνω κάτω αποχρώσεις . Να θυμάστε ο,τι το κόκκινο κραγιόν είναι διαχρονικό , πάει σε όλες και δίνει πάντα μια γοητεία και θηλυκότητα που όλες θέλουμε. Πείτε μου στα σχόλια το δικό σας αγαπημένο κόκκινο κραγιόν και τα λέμε στο επόμενο blog post :)


Σας φιλώ με κόκκινα φιλία  ,


Eva 

Sunday 20 March 2016

5 τηλεοπτικές σειρές που πρέπει να δείτε !!!!


Γεια σας !!!
Σήμερα είναι η μέρα που θα μιλήσουμε για σειρές . Ναι , ναι τις σειρές που βλέπουμε όταν έχουμε εξεταστική και διάβασμα , τις σειρές που βλέπουμε όλο το βράδυ ενώ έχουμε δουλεία το πρωί ...
Έλα τώρα μεταξύ μας όλοι τα έχουμε κάνει αυτά και απλά δεν τα λέμε γιατί όπως και να το κάνουμε μια καλή σειρά δεν μπορεί να συγκριθεί με μια ταινία . Τώρα φυσικά θα αναρωτιέστε γιατί το λες αυτό?? Το λέω λοιπόν αυτό γιατί η σειρά είναι τουλάχιστον 10 επεισόδια οπότε περισσότερες εξελίξεις , περισσότερες ανατροπές , περισσότεροι από τους αγαπημένους σου χαρακτήρες όποτε σιγά σιγά πιστεύω ο,τι οι σειρές θα κερδίζουν έδαφος και οι ταινίες θα χάνουν . Τρανταχτό παράδειγμα το game of thrones. Φανταστείτε να ήταν απλά μια τριλογία όπως το Lord of the Rings??? sooo lamee dude !!!! Όμως ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας οι 5 σειρές που πρέπει να δεις. Σε αυτή τη λίστα πρέπει να σου πω ο,τι ΔΕΝ θα μπει το Game of Thrones . Αν αναρωτιέσαι γιατί μπορώ να σου εξηγήσω αμέσως. Πρώτον το έχουν δει λίγο πολύ ΟΛΟΙ . Δεύτερον τα spoilers είναι τόσο γνωστά που μέχρι και εγώ ο uber spoilerας δεν αντέχω άλλο και τρίτον τα δύο παραπάνω. Όποτε ας αρχίσουμε .



Η πρώτη σειρά που θα σας πω είναι και η αγαπημένη μου όλων των εποχών (βγάλε από το μυαλό σου... μα το GoT δεν είναι?? ...όχι γιατί το εξαιρέσαμε ...) είναι το House of Cards . Μια σειρά που προβάλλεται από το Netfilx  με excutive producers τους David Ficher (a.k.a. Fight club ) , Kevin Spacey και Robin Wright (a.k.a. πρώην  σύζυγος του Sean Penn). Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Λευκό Οίκο και δείχνει την άνοδο στην εξουσία του Frank Underwood και της γυναίκας του Clair. Βέβαια αυτό γίνεται μέσα από δολοπλοκίες , ψέματα , μηχανορραφίες και φόνους . Πρέπει να δεις αυτή τη σειρά γιατί σε κρατάει σε αγωνία , η υπόθεση έχει ο,τι χρειάζεται μια σειρά για να είναι εθιστική και φυσικά την ερμηνεία του Kevin Spacey που αν έχεις δει American Beauty , Seven και The usual suspects θα ξέρεις ο,τι είναι εγγύηση. Αυτή τη περίοδο είσαι και τυχερός γιατί προβάλλεται ο πρώτος κύκλος από το mega αλλά φυσικά μπορείς να την κατεβάσεις ή αν είσαι big spender  να κάνεις συνδρομή στο Netflix ένα ιντερνετικό συνδρομητικό κανάλι που έχει κάνει την καινοτομία και βγάζει όλα τα επεισόδια του House of Cards μαζί για να μπορείς να καείς σαν άνθρωπος.




Πληροφορίες για το netflix θα βρεις εδώ : https://www.netflix.com/gr/




H επόμενη σειρά είναι μια ακόμα σειρά με καλό cast και ωραία υπόθεση και είναι το Hannibal . Το Hannibal είναι η μεταφορά των γνωστών βιβλίων του Thomas Harris που έγιναν και ταινίες με τον Anthony Hopkins , όμως αυτή τη φορά έχουν αλλάξει λίγο τις ταινίες και τα βιβλία και έχουν φτιάξει αυτή την πολύ καλογυρισμένη σειρά με τον υπερταλαντούχο  Mads Mikkelsen .

O Mads Mikkelsen είναι ένας Δανός ηθοποιός πολύ γνωστός στη χώρα του που εγώ τον είδα πρώτη φόρα στη ταινία The Hunt ενώ ευρέως γνωστός έγινε από τη συμμετοχή του στη ταινία του James Bond Casino Royale . Η σειρά έχει την γνωστή υπόθεση του Hannibal και του αστυνομικού Graham και ενώνει όλα τα βιβλία . Έχει πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία και αξίζει να την δεις αν είσαι  λάτρεις των ψυχολογικών , αστυνομικών υποθέσεων . Eδώ να πω ο,τι πολύ καλός είναι και ο Hugh Duncy που υποδύεται τον αστυνομικό. 



Η τρίτη σειρά είναι το Mr Robot. Είναι μια σειρά που προβλήθηκε φέτος πρώτη φόρα αλλά πραγματικά έχει ο.τι χρειάζεται για να είναι μια σειρά που θα σε κρατήσει να περιμένεις για την επόμενη σεζόν. Η υπόθεση διαδραματίζεται με έναν hacker που δουλεύει σε network security εταιρία ,είναι αντικοινωνικός και ιδιαίτερος και η ζωή του αλλάζει όταν μια ομάδα hacker τον καλεί να μπει στην ομάδα τους με σκοπό να αλλάξουν το σύστημα. Η ιδιαίτερη φυσιογνωμία του πρωταγωνιστή θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον , ενώ αν σου άρεσε το V for vedetta και το fight club θα γίνει η αγαπημένη σου σειρά. Το cast αποτελείται από νέα άτομα ενώ παίζει και ο ίδιος ηθοποιός που έπαιζε τον πρόεδρο της Αμερικής στο House of Cards (useless info) . Το αρνητικό της σειράς ο,τι πρέπει να περιμένουμε την επόμενη σεζόν με παρηγοριά μόνο καμιά 10αρία επεισόδια . 





Η επόμενη σειρά είναι το Sherlock .

Εδώ να πω ο,τι η σειρές δεν έχουν μπει με βάση του πόσο μου αρέσουν (αν εξαιρέσουμε την πρώτη) αλλά με τυχαία σειρά. Νομίζω ο.τι όλοι έχουμε ακουστά ο,τι έχει γυριστεί η μοντέρνα έκδοση των περιπετειών του Sherlock Holmes και του φίλου του Watson από τον Arthur Conan Doyle με τους φανταστικούς Benedict Cumberbatch  και  Martin Freeman (a.k.a Hobbit) . Εδώ θα λατρέψεις τις περιπέτειες , την ιδιοφυία του Holmes και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του , την ιδιαίτερη επίσης σχέση που έχουν οι δύο φίλοι μεταξύ τους και το πανέμορφο Λονδίνο.  Όλα είναι υπέροχα σε αυτή τη σειρά εκτός από ο,τι όπως και οι περισσότερες αγγλικές σειρές έχουν ελάχιστα επεισόδια η επόμενη σεζόν θα είναι το 2017 ενώ η προηγούμενη ήταν το 2014 !!!!!!Ωστόσο βγήκε ένα special episode για να μην ξεχάσουμε ο,τι υπάρχουν . Αυτή η καθυστέρηση έχει προκύψει από το φόρτο εργασίας των ηθοποιών. Πραγματικά αξίζει να την δεις .







Και η τελευταία μας σειρά είναι μια σειρά που ανακάλυψα το καλοκαίρι και πραγματικά τρελάθηκα , είναι το How to get away with murder. Η σειρά είναι με φοιτητές δικηγόρους που έχουν περάσει σε ένα πανεπιστήμιο στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής και η καθηγήτρια τους έχει διαλέξει τους πιο ικανούς φοιτητές να δουλέψουν ως ασκούμενοι της . Οι ζωές τους αλλάζουν όταν πρέπει να καλύψουν ένα φόνο. Μια σειρά με πολλές ανατροπές , ψέματα , δολοπλοκίες . ερωτικά τρίγωνα και πολλούς φόνους. Θα έλεγε κάποιος ο,τι αν σου άρεσε το House of Cards θα σου αρέσει και αυτή η σειρά (όπως εμένα) και το cast δεν θα σε απογοητεύσει με πρωταγωνίστρια την Viola Davis (aka The Help) και τον Alfred Enoch (a.k.a Dean Thomas a.k.a. Harry Potter a.k.a. κοίτα πως μεγάλωσε αυτό.) 


Αυτές ήταν οι σειρές που σου προτείνω να αρχίσεις να βλέπεις και δεν θα νιώσεις ο,τι έχεις χάσει ώρες από τη ζωή σου τσάμπα . Περιμένω να μου πεις και εσύ ποιες είναι οι αγαπημένες σου σειρές και να σου πω ο,τι οι μέρες πλησιάζουν για το νέο κύκλο του Game of Thrones !!!

Σας φιλώ και  πάω να δω τη σειρά μου ,

Eva 

Sunday 13 March 2016

Τα 5 αγαπημένα μου Mac κραγιόν


Γεια σας !!! Σήμερα είπα να αλλάξω λίγο κλίμα και να μιλήσω για ένα πιο κοριτσίστικο θέμα που όμως όσοι με ξέρουν γνωρίζουν ο,τι είναι ένα θέμα που αγαπώ πολύ αλλά και από εμπειρία γνωρίζω κάπως καλά. Φυσικά δεν είμαι επαγγελματίας σε καμία περίπτωση αλλά τα κραγιόν είναι οι καλύτεροι φίλοι των κοριτσιών !!!! (μετά τα διαμάντια ) . Όποτε αποφάσισα να σας μιλήσω για την αγαπημένη μου εταιρία την MAC και είναι αγαπημένη μου ιδικά στα κραγιόν γιατί έχει πάρα πολλές υφές και χρώματα . Η ποιότητα είναι κάτι δεδομένο στη ΜAC γιατί είναι αποδεδειγμένα μια καλή εταιρία καλλυντικών από το Καναδά. Θα μιλήσουμε για τα 5 αγαπημένα μου κραγιόν και μερικά από τα best sellers τις εταιρίες και πάμε να ξεκινήσουμε.  
  Το πρώτο κραγιόν είναι ένα από τα γνωστότερα κραγιόν της Mac και το πρώτο που πήρα ποτέ και μάλιστα από κατάστημα της Βιέννης σε διακοπές το Ruby Woo . To Ruby Woo είναι ένα κόκκινο κραγιόν statement που πηγαίνει σε ΟΛΕΣ και  όταν λέμε ΟΛΕΣ τις επιδερμίδες το εννοούμε . Έχει αντικειμενικά από όλες τις beauty gurus θεωρηθεί ως ο βασιλιάς του κόκκινου καθώς έχει ένα πολύ έντονο κόκκινο χρώμα με μπλε υποτόνους που κάνει τα δόντια πιο λευκά και τονίζει τα χαρακτηριστικά του προσώπου και την επιδερμίδα. Μπορεί εκτός από κραγιόν να φορεθεί και ως κορέκτορας για το concealer εξαφανίζοντας τους μαύρους κύκλους , επίσης και ως ρουζ . Ένα must have κραγιόν για όλες τις γυναίκες. Η υφή του Ruby Woo είναι επίσης ιδιαίτερη καθώς είναι retro mat . Τα retro mat είναι τα πιο ματ , μακράς διάρκειας κραγιόν που έχει η εταιρία αλλά και γενικότερα η εταιρίες καλλυντικών . Πρέπει να το φοράτε έχοντας βάλει πριν ένα lip balm και ακόμα καλύτερα κάνοντας  ένα scrub.
Το επόμενο κραγιόν είναι ακόμα ένα best seller τις MAC και ένα πρόσφατο αγαπημένο μου κραγιόν το Velvet Teddy. Είναι best seller λόγω της 90's τάσης (και της Kylie Jenner φυσικά)  με τα καφέ χείλη γιατί το Velvet Teddy είναι ένα nude με έντονους καφέ υποτόνους. Κολακεύει και αυτό αρκετές επιδερμίδες αλλά στις ανοιχτόχρωμες δείχνει πιο έντονο καφέ ενώ στις πιο σταρένιες έως σκουρόχρωμες δείχνει ένα όμορφο nude ο,τι πρέπει για κάθε μέρα. Είναι matt πολύ σταθερό αλλά αν δεν φορεθεί και αυτό με ένα lip balm πριν θα ξηράνει και αυτό αρκετά τα χείλη . Έμενα μου αρέσει να το συνδιάζω με ένα πιο σκούρο κανελοκαφέ μολυβάκι χειλιών από τη Rimmel London , αλλά ταιριάζει πολύ και με το Whirl από τη  Mac. 
To τρίτο κραγιόν είναι ένα πιο σκούρο κραγιόν ιδανικό για φθινόπωρο , χειμώνα αλλά  για μένα και για άνοιξη και είναι το Rebel . Είναι ένα επίσης best seller της εταιρίας για το ιδιαίτερο χρώμα του. Είναι ένα πολύ όμορφο μωβ χρώμα με ροζ και φούξια υποτόνους που κολακεύει κυρίως τις μεσαίες και σκουρόχρωμες επιδερμίδες . Ίσως δεν ταιριάζει στις πάρα πολύ ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες γιατί ίσως τις δείχνει λίγο παραπάνω χλομές . Είναι ένα χρώμα που ενώ στην συσκευασία φαίνεται πιο σκούρο  στα χείλη φαίνεται το χρώμα που σας περιέγραψα παραπάνω. Η διάρκεια του προσωπικά σε μένα κρατάει όσο και ένα matt κραγιόν της Mac και το αναφέρω αυτό γιατί το Rebel έχει satin τελείωμα. Το satin τελείωμα είναι κατά τη γνώμη μου ανάμεσα σε matt και σε amplified . Τα amplified κραγιόν της Mac είναι πολύ έντονης χρωματικής απόδοσης , το χρώμα είναι ακριβώς όπως το βλέπεις στη συσκευασία. Είναι αρκετά σταθερά αλλά όχι τόσο όσο τα satin η τα matt . 
To επόμενο κραγιόν που θα σας αναφέρω είναι ένα όχι τόσο γνωστό κραγιόν της Mac. Είναι το Fast Play  και είναι amplified , για αυτό σας έκανα και αυτή την μικρή επεξήγηση παραπάνω. Θέλω σε αυτό το post να αναφέρω όλες τις υφές που έχω στα κραγιόν της Mac και να σας πω ο,τι δεν μου αρέσουν τα ιδιαίτερα ενυδατικά κραγιόν ( πχ τα cremesheen ή τα lustre) ωστόσο τα amplified είναι όσο ενυδατικά πρέπει για τα γούστα μου.
Το Fast Play είναι ένα nude, dusty rose με καφέ υποτόνους  ιδανικό για κάθε μέρα έχει χαρακτηριστεί και αυτό ο,τι τείνει στην Kylie Jenner καφέ κατηγορία παρ΄όλα αυτά είναι από τα αδικημένα κραγιόν της Mac . Προσωπικά το διάλεξα αφήνοντας πίσω πιο γνωστά όπως το Kinda Sexy και το Viva Glam 2 . Αν σας αρέσει το Velvet Teddy αλλά και τα ενυδατικότερα κραγιόν σας το προτείνω ανεπιφύλακτα .
Το τελευταίο κραγιόν είναι ένα ακόμα πιο σκούρο κραγιόν  από το Rebel και απίστευτη τάση αυτό το καιρό. Μιλάω για την τάση που ελπίζω να μείνει για πάντα με τα σκούρα   μπορντό και μωβ κραγιόν και δεν θα μπορούσα να αφήσω έξω από αυτή τη λίστα το αγαπημένο μου Diva.
Το Diva είναι ένα μπορντό κραγιόν με καφέ και κανελί υποτόνους που κολακεύει και αυτό όλες τις επιδερμίδες. Στις πιο ανοιχτόχρωμες είναι πιο vamp και στις πιο σκουρόχρωμες δίνει ένα πολύ ζεστό και όμορφο αποτέλεσμα τονίζοντας την επιδερμίδα τους. Είναι ένα κραγιόν που ταιριάζει πιο πολύ σε βραδινές εμφανίσεις αλλά εμένα δεν θα με ενοχλούσε καθόλου και τις πρωινές  ώρες για τις πιο τολμηρές από μας. Έχει matt τελείωμα και είναι ένα πολύ σταθερό κραγιόν και φυσικά best seller της Mac. Σας προτείνω αν θέλετε να το αγοράσετε να το πάρετε καλύτερα καλοκαίρι η άνοιξη ώστε να το έχετε για το φθινόπωρο και το χειμώνα γιατί εκείνες τις εποχές λόγω τη
ς μεγάλης ζήτησης είναι δύσκολο να το βρείτε. 
Αυτά ήταν τα 5 από τα αγαπημένα μου κραγιόν της Μαc . Τα αγαπώ όλα εξίσου και θέλω να αγοράσω ακόμα πάρα πολλά κραγιόν από τη συγκεκριμένη εταιρία. Να σας πω ο,τι η κανονική τους τιμή είναι στα 18 ευρώ. Όμως η Mac βάζει πολύ συχνά -25% και τότε βγαίνει στα 14,25 ευρώ  που νομίζω είναι μια αρκετά λογική τιμή για τόσο ποιοτικά κραγιόν. Θέλω να μου πείτε και εσείς κορίτσια μου τα αγαπημένα σας κραγιόν και αν σας αρέσουν τέτοια θέματα "κοριτσίστικα" ώστε να τα γράφω πιο συχνά . 


Σας φιλώ ,

Eva 

Thursday 10 March 2016

Ταξίδι στο Λονδίνο : Η εμπειρία μου



Σήμερα μετά από κάποιες μέρες απουσίας είμαι εδώ για να σας μιλήσω αυτή τη φορά για ένα προορισμό . Το Λονδίνο . Ξέρω ο,τι είναι ένας πολύ δημοφιλής προορισμός , αλλά είναι μια διαφορετική χώρα η Αγγλία σε πολλά θέματα. Διαφορετικό νόμισμα , εκτός σέγκεν και φυσικά με διαφορετική φορά οδήγησης . Πιστέψτε με αυτό ιδικά μπορεί να αποβεί μοιραίο... 
Αποφασίσαμε με το αγόρι μου να πάμε Λονδίνο γιατί είναι ένα μέρος που θέλαμε και οι δυο μας πάρα πολύ και ιδικά εγώ αφού είναι όνειρο μου να μείνω εκεί κάποια στιγμή μόνιμα. Κλείσαμε τα εισιτήρια από την Easyjet . Για όποιον δεν γνωρίζει για τις Low cost εταιρίες έχουν πολύ πιο φτηνά εισιτήρια ωστόσο δεν παρέχουν δωρεάν φαγητό , έχουν πολύ πιο μικρές χειραποσκευές και κάποια άλλα διαδικαστικά θέματα που δεν επηρεάζουν τους επιβάτες . Βέβαια σιγά σιγά κατακτούν τους αιθέρες γιατί η Ryanair (επίσης  low cost ) είναι η εταιρία που προτιμούν οι Ευρωπαίοι πολίτες περισσότερο βάση στατιστικών. Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο ταξίδι. Η πτήση μας ήταν εξαιρετική ώρα ήταν στις 7 μ.μ. το απόγευμα και με την διαφορά ώρας και την διάρκεια του ταξιδιού φτάσαμε Λονδίνο στις 9 μ.μ. ώρα Αγγλίας. Πιστεύω ο,τι καλύτερα να ταξιδέψει κάποιος με την easyjet για το Λονδίνο γιατί είναι ένα αεροδρόμιο έξω από το Λονδίνο αλλά όχι τόσο μακριά όσο το αεροδρόμιο που προσγειώνεται η ryanair. Προσγειωθήκαμε στη βόρεια πλευρά του αεροδρομίου και στη συνέχεια ακολούθησε ένας δαίδαλος από κυλιόμενες για να φτάσουμε στην νότια πλευρά του αεροδρομίου για να πάρουμε το τραίνο για το σιδηροδρομικό σταθμό της Βικτώρια . Είχα κλείσει τα εισιτήρια του τραίνου από την Αθήνα από το επίσημο site του Gatwick και μπορώ με το χέρι στη φωτιά να σας πω ο,τι συμφέρει να τα κλείσετε από το Internet γιατί έχετε μια έκπτωση 11% και πραγματικά δεν είναι φτηνά . Η μονή διαδρομή κοστίζει 17 λίρες και για μένα και το αγόρι μου μας βγήκε γύρω στα 90 ευρώ δηλαδή περίπου 65 λίρες. Όπως καταλαβαίνεται το Λονδίνο είναι ένα ταξίδι που θέλει κάποια προετοιμασία ιδικά αν είσαι φοιτητής όπως είμαστε εμείς.Το τρένο από το αεροδρόμιο μέχρι τη Βικτόρια επειδή είναι express δεν κάνει στάσεις και έτσι σε μισή ωρίτσα είσαι στο Λονδίνο. Εμείς είχαμε κλείσει δωμάτιο στο London eye Hostel το οποίο ήταν και η μόνη "απογοήτευση" του ταξιδιού. Οι εγκαταστάσεις ήταν απαίσιες και καμία σχέση με τις φωτογραφίες που σου παρουσίαζαν όταν έκλεινες το ξενοδοχείο. Κάτι κλασικό που γίνεται στα ξενοδοχεία για αυτό να διαβάζεται και τις κριτικές άλλων ατόμων που έμειναν στο συγκεκριμένο μέρος που θέλετε να μείνετε και εσείς και αν μιλάμε για εξωτερικό ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ να κλείνετε το ξενοδοχείο σας σε μέρος κοντά σε μετρό . Εκτός ο,τι θα βολέψει πάρα πολύ τις μετακινήσεις σας στη πόλη αλλά και θα είναι ένας σταθερός προσανατολισμός για το πως θα το βρίσκεται ή την ευκολότερη εύρεση των αξιοθέατων που θέλετε να πάτε. Εμείς ευτυχώς μέναμε σε πολύ  κεντρικό σημείο και  δίπλα σε σταθμό του μετρό στην Lambeth North .
Η Lambeth North ήταν δίπλα στο London Eye . Αφήσαμε τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε την πρώτη μας βόλτα στο Λονδίνο και φυσικά συνειδητοποιήσαμε ο,τι τα περισσότερα μαγαζιά για φαγητό , ποτό και σχεδόν και το μετρό ήταν κλειστά. Η ώρα ήταν 11 και μάθαμε από την reception του ξενοδοχείου ο,τι στο ΛΟΝΔΙΝΟ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ !!!!!!!  τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν στις 11 το αργότερο. Πραγματικά μας έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση , φυσικά μια φίλη μου μου είχε πει που είχε μείνει στο Εδιμβούργο καιρό ο,τι στις pub χτυπάει ένα καμπανάκι 3 φορές και στην τρίτη πρέπει να έχεις φύγει. Οπότε κάτσαμε στο ξενοδοχείο παραγγείλαμε φαγητό και γνωρίσαμε κάποιες κοπέλες που ήταν από την Καραϊβική και είχαν έρθει και αυτές διακοπές στο Λονδίνο.
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να δούμε τα αξιοθέατα που υπολογίζαμε και θέλαμε να δούμε. Επειδή το ταξίδι μας ήταν ολιγοήμερο δεν θέλαμε να σπαταλήσουμε χρόνο σε πολύ τουριστικά αξιοθέατα οπότε παραλείψαμε αρκετά πράγματα που δεν θα προσπέρναγε ποτέ ένας τουρίστας, αλλά δεν θέλουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας τουρίστες οπότε δεν μας πείραξε καθόλου που δεν μπήκαμε στο πασίγνωστο, πανάκριβο και με όχι τόσο καλή θέα London Eye , ούτε στο Madam Tussaud's που πραγματικά και αν δεν πάτε στο πανάκριβο μουσείο με τα κέρινα ομοιώματα στο Λονδίνο υπάρχει και σε αρκετές άλλες χώρες . 
Πιο πολύ θέλαμε να ζήσουμε το Λονδίνο να πιούμε μπύρες σε παραδοσιακές αγγλικές pub  ,να φάμε fish and chips , να πιούμε τσάι και να δοκιμάσουμε  αγγλικό πρωινό.  Θέλαμε να πάμε σε πολλές συνοικίες και να έχουμε μια σφαιρική άποψη και πιστεύω τα καταφέραμε αρκετά καλά. 
Η εξερεύνησή μας ξεκίνησε με την ανακάλυψη ο,τι 20 λεπτά με τα πόδια ήταν η Westminster Bridge και ξαφνικά είδαμε το Big Ben να εμφανίζεται μπροστά μας. Ήμασταν τόσο χαρούμενοι που φωνάζαμε και γελούσαμε γιατί πραγματικά το θέαμα ήταν πανέμορφο. Περάσαμε ένα θέατρο (το Λονδίνο είναι ιδανικός προορισμός για θεατρόφιλους γιατί είναι γεμάτο από θέατρα που παίζουν πολλοί γνωστοί Άγγλοι ηθοποιοί ) και φτάσαμε στη Westminster . Είχε παντού κόσμο να βγάζει φωτογραφίες και από τα δεξιά μας ήταν το London eye και αριστερά μας το Westminster. Βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες και όσο πλησιάζαμε το Big Ben τόσο πιο όμορφο φαινόταν . Στη συνέχεια θέλαμε να πάμε στο St James Park και στο Buchingham Palace και συνεχίσαμε το δρόμο μας ακολουθώντας το χάρτη .
Περάσαμε και από το Westminster Abbey ένα σύμβολο και αυτό του Λονδίνου που πραγματικά ήταν και αυτό πολύ εντυπωσιακό. Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και συνεχίσαμε στρίβοντας σε ένα σημείο και σε λίγα μέτρα μακριά ήταν το St James Park. Ήταν τέλειο . Ήταν καταπράσινο είχε μια όμορφη λίμνη με πάπιες και κοράκια !! και παντού κόσμος να απολαμβάνει τον ήλιο(???? ) που είχε το Λονδίνο. Περπατήσαμε όλο το πάρκο πήραμε muffins και καφέδες και κάτσαμε στο πράσινο. Ήταν μια μοναδική στιγμή χαλάρωσης . Πραγματικά όποτε βρίσκουμε πάρκα είναι από τα πρώτα πράγματα που επισκεπτόμαστε γιατί είναι κάτι που λείπει τόσο πολύ από την Αθήνα...Στη συνέχεια προχωρήσαμε το πάρκο και φτάσαμε στο παλάτι. Εκεί είχε αναμενόμενα αρκετούς τουρίστες αλλά όχι τόσους που να είναι ενοχλητικοί. Αυτό που μας εντυπωσίασε ήταν τα αγάλματα με τις 5 ηπείρους και το χρυσό άγαλμα στο κέντρο της εισόδου. Το παλάτι σαν παλάτι μας άφησε λίγο αδιάφορους . Ίσως φταίει ο,τι έχουμε πάει σε αρκετές χώρες πάντως ήταν ένα σχετικά μικρό και απλό παλάτι που μπορώ να πω δεν ήταν στις προσδοκίες μας . Βγάλαμε και εκεί τις φωτογραφίες μας και αποφασίσαμε να πάρουμε επιτέλους το μετρό για να πάμε στην Oxford Street και στη συνέχεια στο Picadilly
.

 Να πω εδώ ο,τι το μεμονωμένο εισιτήριο στο Λονδίνο είναι 5 λίρες και είναι για μια μόνο διαδρομή και αυτό το καθιστά πανάκριβο για αυτό καλύτερα είναι να βγάλετε oyster card είναι αυτή που χρησιμοποιούν και οι Άγγλοι καθώς συμφέρει απίστευτα. Εμείς για 3 μέρες δώσαμε και οι δύο μαζί 40 λίρες και είχαμε απεριόριστες διαδρομές στη ζώνη 1 και 2 . Για την oyster φορτώνεις για να αποκτήσεις τη κάρτα 5 λίρες και άλλες 5 που θα τις πάρεις πίσω όταν πάψεις να την χρησιμοποιείς. Στη συνέχεια φορτώνεις τα χρήματα που απαιτούνται για απεριόριστες διαδρομές και είσαι έτοιμος να σεργιανίσεις το Λονδίνο. Το cute της υπόθεσης είναι όταν τη βγάλεις σου δίνουν θηκούλα για να την βάλεις μέσα. Δεν μπορείς να μπεις στο μετρό χωρίς εισιτήριο γιατί εκτός από μπάρες που ανοίγουν μόνο με την κάρτα ή το εισιτήριο υπάρχουν και φύλακες δίπλα στις μπάρες. Ας συνεχίσουμε όμως τη βόλτα μας. Φτάσαμε στην Oxford Street και εκεί είναι ο παράδεισος για τις αγορές αφού είχε όλες τις μάρκες και High end και high street και φυσικά σαν κορίτσι και εγώ λύγισα και μπήκα στα Topshop . Αφού κάναμε τις αγορές μας συνεχίσαμε με τα πόδια (συνολικά πρέπει να περπατήσαμε 3 ώρες τσάμπα η oyster !) για να πάμε στο Picadilly . Το Picadilly circus είναι ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Λονδίνου και έχει μαγαζιά για φαγητό , για ψώνια και θέατρα , αν προχωρήσεις βρίσκεις την China Town , το Soho και το Trocadero και φυσικά εμείς πήγαμε και στα 3 !!!!

Πρώτα πήγαμε στη China Town όπου έχει είσοδο σαν την China Town της Νέας Υόρκης και είχε παντού τα κινέζικα κόκκινα φανάρια . Αριστερά και δεξιά είχε παντού εστιατόρια με όλες τις ασιατικές κουζίνες και sushi και όποιος με ξέρει έστω και λίγο ξέρει πόσο αγαπώ την ασιατική κουζίνα. Επειδή όμως το αγόρι μου με ξέρει πολύ ήξερε ο,τι εδώ είναι το μέρος για να ξεκουραστούμε αλλά και για να φάμε μεσημεριανό. Κάτσαμε σε ένα εστιατόριο που ήταν 3 όροφοι και ήταν τόσο γεμάτο από κόσμο που περιμέναμε στην ουρά αλλά κάτσαμε και σε τραπέζι με άλλα άγνωστα άτομα. Το φαγητό ήταν μια γευστική εμπειρία από μόνο του. Γνήσιο κινέζικο φαγητό !!!!( Καμία σχέση με τα κινέζικα στην Αθήνα που λίγο πολύ έχουν προσαρμόσει τις γεύσεις τους στο αθηναϊκό κοινό.) Πήρα το πιο ωραίο ramen που έχω φάει ποτέ στη ζωή μου και το αγόρι μου noodles που πραγματικά έφαγε σε χρόνο ρεκόρ. Αφού λοιπόν πήραμε δυνάμεις συνεχίσαμε να πάμε για καμία μπυρίτσα στο Soho και πραγματικά δεν είναι δύσκολο να βρεις την παραδοσιακή pub που σερβίρει μπεργκερ και fish and chips και καλή βαρελίσια μπύρα.
Εδώ να πω πως για τις μπύρες ούτε έρχεται κάποιος σερβιτόρος ούτε τις παραγγέλνεις σε κάποιον πας εσύ και τις φέρνεις εσύ. Η πρώτη μπύρα που πήραμε ήταν μια μπύρα με φράουλα και το αναφέρω γιατί είναι αγγλική και σερβίρεται εκεί . Εκτός ο,τι είναι σαν χυμός φράουλας σερβίρετε με παγάκια και αυτό νομίζω είναι το πιο παράδοξο με αυτή τη μπύρα, όμως είναι τόσο νόστιμη που μπορείς να πιεις όλο το βαρέλι.  Ξεκουραστήκαμε όσο μπορούσαμε και συνεχίσαμε να περπατάμε στο Soho . Είχε πια βραδιάσει και αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να αλλάξουμε ρούχα , να κάνουμε μπάνιο και να βγούμε την βραδινή μας βόλτα. Ξαναπήγαμε στο Soho γιατί μας άρεσε πάρα πολύ αλλά και γιατί βόλευε η γραμμή του μετρό από το ξενοδοχείο. Πήγαμε κατευθείαν προς αναζήτηση νέας μπυραρίας και ανακαλύψαμε ο,τι οι Άγγλοι βγαίνουν από τις 6-10 και έτσι όλα τα μαγαζιά ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Παρ' όλα αυτά κάτσαμε σε μια πολύ όμορφη παμπ και παραγγείλαμε κλασικά τις μπύρες μας.  Όμως μια ακόμα έκπληξη μας περίμενε καθώς η μπαμπ έκλεισε με τον τρόπο που μας είχε πει η φίλη μου και μάλιστα αφού  πρώτα είχε γίνει ένας μικρόκαυγας με έναν μεθυσμένο Άγγλο και τον μπαρμαν. Όταν όμως φύγαμε από την μπαμπ θέλοντας κάτι να τσιμπήσουμε συνειδητοποιήσαμε ο,τι ΟΛΑ ήταν κλειστά. Το μόνο ανοιχτό μαγαζί στο Soho ήταν μια καντίνα με πίτσες . Κλειστό φυσικά από τις 11 και το μετρό οπότε για να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο πήραμε ταξί. Ταξί είναι πανεύκολο να βρεις στο Λονδίνο αφού υπάρχουν παντού αλλά η χρέωση είναι πάρα πολύ ιδικά αν είναι διπλή ταρίφα.
Την επόμενη μέρα το πρωί αποφασίσαμε να πάμε στο Camden Town και την αγορά που είναι πολύ γνωστή. Φτάσαμε και ήταν σαν ήμασταν στην αγορά στο Μοναστηράκι. Παντού μαγαζιά με γκόθικ και έθνικ ρούχα , tattoo shops και φαγάδικα . Ήταν υπέροχα . Ο κόσμος ήταν τόσο διαφορετικός από τον κόσμο στην Oxford Street , εδώ ήταν νεαρός κόσμος κυρίως ροκάδες , πάνκιδες και μεταλάδες, Προχωρήσαμε και βρήκαμε στο Camden Dock . Εκεί υπάρχει ένα κανάλι και από πάνω και από κάτω μια μεγάλη αγορά με ο,τι μπορείς να φανταστείς. Τεράστια ήταν και η ποικιλία από πάγκους με street food και φυσικά ήμασταν με το στόμα ανοιχτό. Το αγόρι μου αγόρασε μπλουζάκια  Joy Division και στη συνέχεια κάτσαμε για φαγητό σε μια μπαμπ εκεί κοντά. Παραγγείλαμε μπύρες και δοκιμάσαμε και fish and chips και πραγματικά άμα σας άρεσε ως παιδιά ο Captain Niglo εεε αυτός ο μπακαλιάρος ήταν 100 φορές καλύτερος. Αφού φάγαμε , ήπιαμε 2-3 μπύρες αποφασίσαμε να πάμε στο επόμενο μέρος που θέλαμε να δούμε τη Γέφυρα του Λονδίνου. Κατεβήκαμε στην αντίστοιχη στάση του μετρό και αντικρίσαμε τεράστιες πολυεθνικές και άνδρες με κοστούμια και χαρτοφύλακες να πηγαινοέρχονται. Ήταν μια τρομερή αντίθεση σε σχέση με το κόσμο στο Camden και αυτό μας άρεσε ακόμα πιο πολύ. Η περιοχή εκτός από μέκκα επιχειρήσεων είχε και πανέμορφη θέα της γέφυρας του Λονδίνου .
Όμως επειδή ήταν μια πολύ κρύα μέρα και ήμασταν και στο κανάλι αποφασίσαμε ο,τι τώρα ήταν η στιγμή για καφέ και ζεστή σοκολάτα. Χωθήκαμε λοιπόν σε μια όμορφη μικρή pub γεμάτη golden boys και παραγγείλαμε. Στη συνέχεια και αφού πήραμε δυνάμεις αποφασίσαμε να πάμε για μία τελευταία φορά στο Picadilly άλλωστε την επόμενη θα φεύγαμε το απόγευμα και δεν θα είχαμε άλλη ευκαιρία. Πήγαμε λοιπόν μια τελευταία φορά στο soho αλλά αποφασίσαμε να μην κατέβουμε στη καθιερωμένη στάση αλλά να δούμε και τη Trafalgar Square . Ήταν μια πολύ σωστή επιλογή γιατί εκεί είναι και  η εθνική πινακοθήκη και αξίζει να πάτε. Φτάνοντας στο Soho αποφασίσαμε να πάρουμε έναν διαφορετικό δρόμο και φτάσαμε στο πιο ωραίο μαγαζί που έχω πάει ποτέ στη ζωή μου. Ήταν Ιρλανδικό και μέσα είχε στο ταβάνι ένα δέντρο, ήταν τεράστιο, είχε μέσα 3 μπαρ και ήταν σαν το σπίτι του Μπίλμπο Μπαγκινς. Είχαμε μείνει με το στόμα ακόμα πιο ανοιχτό αυτή τη φορά. Έγινε η κλασική παραγγελία μπυρών νομίζω τόσες μπύρες έχουμε ξαναπιεί μόνο στο Βερολίνο και στην συνέχεια μετά από 2-3 μπύρες το γυρίσαμε σε ποτάκια. Φεύγοντας ελαφρώς μεθυσμένοι από το μαγαζί θέλαμε να φάμε κάτι και πήγαμε σε ένα sushi bar . Συνεχίσαμε τη τελευταία μας βραδιά σε ένα coctail bar όπου κατεβάζοντας μια εφαρμογή παίρνεις 1+1 δώρο κοκτέιλ με 10 λίρες. Ήπιαμε εκεί μερικά κοκτέιλ και γνωρίσαμε (αυτό μπορεί να φανεί και σαν ανέκδοτο) έναν Άγγλο, έναν Γάλλο και έναν Βέλγο. Τότε άρχισε το πάρτυ μας κέρναγαν κοκτέιλ και σφηνάκια και το αγόρι μου χόρευε στους ρυθμούς της Beyonce (έτριζαν τα κόκαλα του Curtis από τους joy division ) όμως ήμασταν τόσο χαρούμενοι.
Την επόμενη μέρα αφήσαμε το ξενοδοχείο , το Λονδίνο και γυρίσαμε στην Αθήνα.
'Ηταν ένα ταξίδι που για μένα είχε τα πάντα και ένα από τα καλύτερα που έχω πάει ποτέ. Οι Άγγλοι είναι ευγενέστατοι και πάρα πολλοί πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και αν παραβλέψεις ο,τι δεν έχει νυχτερινή ζωή μέχρι αργά το βράδυ μην αγχώνεσαι !!! στο Λονδίνο ο κόσμος πίνει από τις 4 το απόγευμα και μέχρι τις 10 που κλίνει η pub έχει ήδη μεθύσει !!! 
Πείτε μου και εσείς τον αγαπημένο σας προορισμό και το αγαπημένο σας ταξίδι. Τα λέμε σε επόμενο post 


Σας φιλώ ,

Eva 

Wednesday 2 March 2016

5 + 1 βιβλία που αξίζει να τα διαβάσετε .




Σήμερα αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τα 5 αγαπημένα μου βιβλία . Σίγουρα ο κάθε ένας από μας έχει διαφορετικό γούστο στα βιβλία και συνεπώς όλοι  έχουμε διαφορετικά αγαπημένα. Τα βιβλία που θα σας μιλήσω είναι κάποια κλασικά βιβλία που όλοι θα έπρεπε να διαβάσουμε κάποια στιγμή και κάποια άλλα που απλά ήταν δικά μου λίγο πιο αγαπημένα . Έχω διαλέξει και Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Και χωρίς καμία καθυστέρηση πάμε να ξεκινήσουμε. 
  

Το πρώτο από τα βιβλία που θα σας μιλήσω είναι  "Τα εκατό χρόνια μοναξιά "  του Γαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές. Το συγκεκριμένο βιβλίο για μένα είναι η επιτομή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας .Θεωρείται ο Μαρκές ο  σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του «μαγικού ρεαλισμού»
 Λίγα λόγια για τον Μαρκές όμως . ο Μαρκές γεννήθηκε στην Αρακατάκα της Κολομβίας το 1927. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Μπογκοτά και διέκοψε τις σπουδές του για να δημοσιογραφήσει και να γράψει ταξιδεύοντας. 

Ο Μαρκές έχει βραβευτεί με Νόμπελ λογοτεχνίας για το έργο του. " Τα εκατό χρόνια μοναξιά " έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία από τη ζωή του Μαρκές με τους παππούδες του . Η Ιστορία  εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό χωριό το Μακόντο και την οικογένεια Μουενδία και  μας δείχνει την πορεία αυτής της οικογένειας μέσα από τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Κολομβία. Ένα έντονο πολιτικά βιβλίο με κύριες αναφορές στην μοναξιά της εξουσίας . "Τα εκατό χρόνια μοναξιά" έχουν έντονες θρησκευτικές αναφορές επίσης κάτι που χαρακτηρίζει την λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. 
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε,  σίγουρα θα σας αφήσει μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος άλλωστε νομίζω ο,τι αυτό συμβαίνει με όλα τα βιβλία. 

λινκ : http://mikk.ro/TN6


Το επόμενο βιβλίο είναι " Η Δίκη " του Φράντς Κάφκα. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Κάφκα το οποίο άφησε ημιτελές και εκδόθηκε μετά το θάνατο του συγγραφέα από τον στενό φίλο του Μαξ Μπροντ. Ο Φραντς Καφκα γεννήθηκε το 1883 στην Πράγα .Εβραϊκής καταγωγής ωστόσο γερμανόφωνος όλα τα έργα του είναι στα γερμανικά. Ξεκίνησε τις  σπουδές του 
στο γερμανικό Πανεπιστήμιο του Καρόλου στη Πράγα στη φυσική όμως μετά μεταγράφηκε στη Νομική. 
Περισσότερες πληροφορίες για τον Κάφκα θα βρείτε εδώ : https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%82_%CE%9A%CE%AC%CF%86%CE%BA%CE%B1
 Στο βιβλίο αυτό εκτυλίσσεται η δίκη ενός ήσυχου και συνηθισμένου τραπεζοϋπαλλήλου του Γιόζεφ Κ, ο οποίος κατηγορείται για κάποιο αδίκημα  που δεν ξέρει αν διέπραξε και δεν του εξηγεί κανείς για ποιο λόγο κατηγορείται. Αλλάζει όλη του η ζωή καθώς τα πάντα πλέον είναι προέκταση  του δικαστηρίου και της δίκης του. Είναι αβοήθητος και χαμένος σε ένα αόρατο σύστημα το οποίο δεν μπορεί να ελεγχθεί.  Το νόημα του Κάφκα σε  αυτό το βιβλίο είναι ο,τι η εξουσία απογυμνώνει τον άνθρωπο , τον κάνει να νιώθει αδύναμος και χαμένος. Σου στερεί τα δικαιώματά σου και την διάθεση σου για αντίσταση και στην ουσία σε υποτάσσει. 
"Η Δίκη " θεωρείται ένα δύσκολο έργο με πολύπλοκα νοήματα που όμως αν αποκρυπτογραφηθούν θα γίνει σίγουρα το αγαπημένο σας.

λινκ : http://mikk.ro/TN9


Το 3ο βιβλίο της λίστας μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τις "Αλλόκοτες Ιστορίες" του Εντγκαρ Αλλαν Ποε .Υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού. To λογοτεχνικό του έργο είχε σημαντική επίδραση στην παγκόσμια λογοτεχνία, αποτελώντας θεμέλιο λίθο για την εξέλιξη σύγχρονων λογοτεχνικών ειδών, όπως η αστυνομική λογοτεχνία ή οι ιστορίες τρόμου και φαντασίας.  Ο Ποε γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1809 στην Βοστώνη. Στη συνέχεια της ζωής του έζησε στην Αγγλία όπου και πήγε σχολείο στο Λονδίνο. Φοίτησε όμως στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Για περισσότερες πληροφορίες για την ζωή και το έργο του Εντγκαρ Αλλαν Ποε θα βρείτε εδώ :https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BD%CF%84%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%81_%CE%86%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BD_%CE%A0%CF%8C%CE%B5
 Oι "Αλλόκοτες Ιστορίες "είναι μια ανθολογία με τα έργα του Πόε. Περιέχει τα πιο γνωστά έργα του όπως το Κοράκι, των οίκο των Ασερ , τη ρουφήχτρα του Μάελστορμ , το σύστημα του Δρ Πίσσα και του καθηγητή φτερά κ.α. Όλες οι ιστορίες του Ποε είναι μικρές άκρως γκροτέσκικες και συναρπαστικές.  Ο Ποε είναι γνωστό ο,τι είχε πάθος με το αλκοόλ , το όπιο και το αψέντι και σε όλες του τις ιστορίες περιγράφει τα πάθη του αλλά και την μεγάλη του φοβία για το θάνατο που όλο τον πλησιάζει. Ένας άνθρωπος πεσιμιστής , δυστυχισμένος και ουσιαστικά μόνος . Δεν έχω πει πολλά για τις ιστορίες πιστεύω αξίζει να τις διαβάσετε και σίγουρα θα καταλάβετε την ψυχοσύνθεση του συγγραφέα.  Και όπως είπε Θα όριζα εν συντομία την ποίηση σαν τη ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς.

Το επόμενο βιβλίο είναι Ελληνίδας συγγραφέως και αυτή δεν είναι άλλη από την Διδώ Σωτηρίου και τα "Ματωμένα Χώματα" Η Διδώ Σωτηρίου γεννήθηκε στο Αϊδίνιο της Μ. Ασίας το 1909 . Μετά την μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στον Πειραιά. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στην Αθήνα και συνέχισε της σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι. Για περισσότερες πληροφορίες για τη Διδώ Σωτηρίου μπείτε εδώ :https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CF%8E_%CE%A3%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85
"Τα ματωμένα χώματα " είναι η ζωή του Μανώλη Αξιώτη ο οποίος υπηρέτησε στα Αμελέ Ταμπουρού ( τα τάγματα εργασίας ) και στη συνέχεια ως φαντάρος στον ελληνικό στρατό και βίωσε τη μικρασιατική καταστροφή. Το βιβλίο αναφέρεται γενικά στη ζωή των Ελλήνων της Μ. Ασίας αυτή την περίοδο. Ένα βιβλίο που περιγράφει ακριβώς τον ξεριζωμό και την κατάσταση με γλώσσα απλή με μικρασιάτικα ιδιώματα . Είμαι σίγουρη ο,τι όσοι Έλληνες έχουν ρίζες από την Μ. Ασία θα έχουν ταυτιστεί και θα έχουν δει στους ήρωες του έργου και δικούς τους συγγενείς που έζησαν την μικρασιατική καταστροφή . 

λινκ: http://mikk.ro/TPB

To τελευταίο βιβλίο της λίστας μου είναι ένα βιβλίο βαθιά αγαπημένο μου. Είναι η ιστορία ενός γνωστού πινάκα ζωγραφικής του γνωστού ζωγράφου Βερμεέρ. Το βιβλίο είναι της συγγραφέα Τρέισι Σεβαλιέ και λέγεται Το κορίτσι με το σκουλαρίκι. Η Τρέισυ Σεβαλιέ μεγάλωσε στην Ουάσιγκτον. Το 1984 εγκαταστάθηκε στην Αγγλία και εργάστηκε αρκετά χρόνια σαν επιμελήτρια ειδικών βιβλίων, λεξικών και εγκυκλοπαιδειών. Το 1994 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο East Anglia , όπου σπούδασε δημιουργικό γράψιμο. Το Κορίτσι με το σκουλαρίκι είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Το πρώτο, με τίτλο The Virgin Blue, προβλήθηκε σαν ένα από τα πιο αξιόλογα έργα πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων. Σήμερα ζει στο Λονδίνο με τον άντρα της και το παιδί τους.
Tο έργο είναι η ιστορία της δημιουργίας του πίνακα . Ο τόπος της ιστορίας είναι το Ντέλφτ του 17ου αιώνα και ο  ζωγράφος Βερμέερ που  είχε χάσει την εμπνεύσή του καθώς ζωγράφιζε μόνο πίνακες επί πληρωμή. Όταν όμως εμφανίστηκε η νέα τους υπηρέτρια βρήκε στο πρόσωπο της τη μούσα που έψαχνε. Μια πολύ όμορφη , τρυφερή ιστορία και ένας υπέροχος πίνακας ελπίζω να είναι αρκετά για να σας κάνουν να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. 

λινκ : http://mikk.ro/TPD

Και αυτά ήταν τα 5 βιβλία που σας είχα υποσχεθεί όμως λόγο του πρόσφατου θανάτου του Ουμπέρτο Έκο είπα να συμπεριλάβω και ένα αγαπημένο μου βιβλίο από αυτόν. Νομίζω πως όλοι θα περιμένατε το Εκκρεμές του Φουκώ και το Όνομα του Ρόδου όμως όχι. Είναι ο Μπαουντολίνο .  Φυσικά πρέπει να αναφέρουμε λίγα λόγια για τον Ουμπέρτο Έκο. Ο Έκο γεννήθηκε  5 Ιανουαρίου 1932  στην Αλεσσάντρια του Πιεμοντε . Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο .Πέθανε  19 Φεβρουαρίου 2016 . Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Ουμπέρτο Έκο θα βρείτε εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%BF_%CE%88%CE%BA%CE%BF
Tα έργα του είναι  Έκο εμπνευσμένα από το Μεσαίωνα και επηρεασμένα από τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Το έργο περιγράφει την ζωή του Μπαουντολίνο ενός παιδίου που μένει στη περιοχή του νότιου Πεδεμόντιου και ο Μπαουντολίνο είναι ένας ευφάνταστος ψεύτης χωρικός όπου πείθει στον Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα να γίνει θετός γιος του. Ο Μπαουντολίνο είναι μεγάλος παραμυθάς αλλά όσα λέει γίνονται πραγματικότητα . Είναι μια ιπποτική περιπέτεια , ένα ιστορικό μυθιστόρημα που περιέχει κάπως και τα προβλήματα της σύγχρονης Ιταλίας. Ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει από έναν συγγραφέα που ήξερε πώς να μαγεύει με το λόγο του και να περνάει το μήνυμά του.

λινκ : http://mikk.ro/TPF

Αυτά ήταν τα 5+ 1 βιβλία που σας προτείνω να διαβάσετε ελπίζω να σας φάνηκε ενδιαφέρον να μου πείτε και εσείς τα δικά σας αγαπημένα βιβλία και να σας πω πως πραγματικά με ένα βιβλίο χαλαρώνεις, ανοίγεις τους ορίζοντές σου και κρατά τη καλύτερη συντροφιά.

Σας φιλώ και πάω να διαβάσω το βιβλίο μου !!!

Eva